Quae duo sunt, unum facit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Duo Reges: constructio interrete. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Is es profecto tu. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quis est tam dissimile homini. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Avaritiamne minuis? Tum mihi Piso: Quid ergo? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere?
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo
et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse,
nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores
evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.

Quid enim?: Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est.
Reguli reiciendam;: Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Bork: Beatus sibi videtur esse moriens.
Bork: Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Ita prorsus, inquam;: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Quae sequuntur igitur?: Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Bork

Ea possunt paria non esse. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.